DENİZ FENERİ,VIRGINIA WOOLF
Bazı yazarlar ve kitaplar vardır ki birer tabu hâline gelmişlerdir.Onları beğenmemek âdeta bir utanç kaynağı veya en hafifinden cahillik gibi algılanır.Bu aslında bir Dante sendromudur.Birçoğumuz Dante'nin İlahi Komedyasını büyük bir coşkuyla almış ama tabiri caizse cehennemin dibinden bir türlü arafa geçememişizdir.Ama nedense sırf zamanında birileri çok beğenmiş olduğu için hepimiz Dante'nin büyüklüğünden (tek kitaba indirgemek her ne kadar sakıncalı da olsa ) hiç şüphe etmeyiz.
Günümüz Dantelerinden biri de bence
V. Woolf'tur.Herkesin okuması ve beğenmesi gerektiğine inanılan V.Woolf,sosyal medyada tıpkı bir zamanlar Kürk Mantolu Madonna'nın fotoğraflarının moda olması gibi,seçkin olduğuna inanılmasını isteyenlerin popüler bir yanılsamasıdır.
Deniz Feneri belli bir olay örgüsü olmaksızın ağır ilerleyen bir roman.Bir bakış,bir söz üzerine neredeyse bütün karakterlerin iç sesleriyle konuştuğu yer yer '' bitse de artık kurtulsam'' diyebileceğiniz ağır,kasvetli ve kolayca kopabileceğiniz bir roman.
Başı ile sonu arasındaki mesafe insana bir kilometre imişçesine gelen uzunluktaki cümleler okuma hızınızı gayetle de düşürebilir.
Eğer birine 'edebi' bir 'işkence' yapmak isterseniz bu kitabı oku ve özetle demeniz yeterli.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder